Nachtelijke ontmoeting met een echte Aussie
Blijf op de hoogte en volg Danielle
06 April 2014 | Australië, Townsville
Lieve allemaal,
Zoals elke week, is er ook deze week weer hard gewerkt aan scriptie en stage. Tijdens de pauze lopen we altijd samen een stukje over de campus en zagen nog een gekke paddenstoel, lijkt net op een golfballetje! Dinsdag en donderdag ochtend heb ik vrijwilligerswerk gedaan in het ziekenhuis. Om 8 uur gingen we eerst de lege ontbijt bordjes weghalen bij de patiënten en daarna langs met berenknuffels en boekjes. De berenknuffels en boekjes hadden we van het rode kruis gekregen om aan de kinderen te geven. Na het brengen van de boekjes heb ik nog een baby’tje van 3 maanden vastgehouden terwijl de moeder zich aan het opfrissen was. Dit was erg leuk om te doen. Ben super blij met het vrijwilligerswerk, het geeft een goed gevoel om iets voor anderen te doen! Woensdag gefrisbeed, het gaat gelukkig al steeds beter. Eerst een uur training gehad en daarna wedstrijd gespeeld, die we zelfs hadden gewonnen. Dit kwam vooral doordat er in ons team ook enkele ervaren spelers zitten die weten wat ze moeten doen. Dinsdag en donderdagavond zijn we naar de duikwinkel gegaan om duikbrillen te passen. In de winkel zijn de duikbrillen normaal gesproken een heel stuk duurder dan via internet. Gelukkig was er een ‘Paaskorting’ van wel 40%. Dus hebben we daar onze brillen en snorkels gekocht i.p.v. online. Dit was een mooi meevallertje en zo konden we ze zaterdag en zondag meteen al even uitproberen! Wel handig zo’n zwembad in de tuin. We kunnen vertrouwd raken aan het snorkelen en het ‘klaren’ al even oefenen voordat we half mei echt met de duikcursus beginnen. We hebben sinds dinsdag een nieuwe huisgenoot en die blijkt duikinstructeur te zijn, hij heeft ons meteen wat tips gegeven hoe we moeten klaren en hoe het masker en de snorkel op je hoofd moeten. Vrijdagavond met een aantal huisgenoten naar de ‘uni-bar’ geweest. Er speelde een goed bandje in de tuin van de bar en het was lekker druk met allemaal studenten. Het voordeel van die bar is dat we er binnen 10 minuten fietsen zijn in plaats van een taxi te moeten nemen naar de stad. Het nadeel van die bar is dat Robert en ik er niet zelf naartoe kunnen, aangezien we geen studenten op JCU zijn. We moeten dus altijd als ‘+ ones’ mee met onze huisgenoten (wat natuurlijk wel gezellig is!). Verder hebben we zaterdag weer een lekker rustig dagje gehad. Beetje schoongemaakt in huis en boodschappen gedaan. Zondagochtend ben ik wat fysiotherapie dingen gaan doornemen. Ik werd op vrijdag namelijk gebeld door een praktijk die ik aan het begin van mijn verblijf hier had benaderd of ik stage bij hem kon lopen. Dat kon niet omdat hij niet 5 dagen per week werkt, maar hij gaf wel aan dat als ik geen stageplek zou vinden, ik wel een dagje mee mocht lopen. Morgen om 10 uur ga ik dus meelopen bij zijn praktijk! Aangezien ik al 10 weken vrij weinig aan fysiotherapie heb gedaan probeerde ik het op zondagochtend weer even allemaal door te nemen. Niet alles is gelukt natuurlijk, maar al wel een groot deel. Super blij dat ik mag meelopen en kan zien hoe fysiotherapie in Australië is!!
Terwijl ik hiermee bezig was, had Robert een wedstrijd. Ook deze wedstrijd hebben ze gewonnen, en weer heeft hij gescoord. Gaat wel goed in dit team dus. Aangezien ik nog steeds geen werk heb gevonden en er ook niks beschikbaar is ben ik briefjes gaan ophangen in de supermarkt voor oppaswerk. ’s Avonds deze briefjes bij ons in de straat in de brievenbussen rondgebracht aangezien daar ook een aantal gezinnen met kinderen wonen. Hopelijk komt hier iets uit. Toen we van dit terugliepen naar huis, keken we naar de sterren en opeens riep Robert ‘ik ben gebeten’. Dus ik keek om me heen en zag een kleine slang liggen. Wij meteen naar huis gesneld en aan twee huisgenoten die uit Queensland komen gevraagd of ze mee kunnen komen om te kijken of deze slang giftig is of niet. Robert ging rustig zitten, want we hadden geleerd (bij de Billabong Sanctuary en Robert tijdens zijn First Aid training) dat als je gebeten bent je nooit in de stress moet schieten want dan zou het eventuele gif sneller door je lichaam verspreiden. Dankzij de identificatie van de huisgenoten kwamen we erachter dat het ‘maar’ om een baby centralian carpet python ging. Deze soort is niet giftig en als ze klein zijn schijnen ze nogal bijterig te zijn. Pfoee gelukkig goed afgelopen, was wel weer een avontuur op zich!
Liefs van ons
Zoals elke week, is er ook deze week weer hard gewerkt aan scriptie en stage. Tijdens de pauze lopen we altijd samen een stukje over de campus en zagen nog een gekke paddenstoel, lijkt net op een golfballetje! Dinsdag en donderdag ochtend heb ik vrijwilligerswerk gedaan in het ziekenhuis. Om 8 uur gingen we eerst de lege ontbijt bordjes weghalen bij de patiënten en daarna langs met berenknuffels en boekjes. De berenknuffels en boekjes hadden we van het rode kruis gekregen om aan de kinderen te geven. Na het brengen van de boekjes heb ik nog een baby’tje van 3 maanden vastgehouden terwijl de moeder zich aan het opfrissen was. Dit was erg leuk om te doen. Ben super blij met het vrijwilligerswerk, het geeft een goed gevoel om iets voor anderen te doen! Woensdag gefrisbeed, het gaat gelukkig al steeds beter. Eerst een uur training gehad en daarna wedstrijd gespeeld, die we zelfs hadden gewonnen. Dit kwam vooral doordat er in ons team ook enkele ervaren spelers zitten die weten wat ze moeten doen. Dinsdag en donderdagavond zijn we naar de duikwinkel gegaan om duikbrillen te passen. In de winkel zijn de duikbrillen normaal gesproken een heel stuk duurder dan via internet. Gelukkig was er een ‘Paaskorting’ van wel 40%. Dus hebben we daar onze brillen en snorkels gekocht i.p.v. online. Dit was een mooi meevallertje en zo konden we ze zaterdag en zondag meteen al even uitproberen! Wel handig zo’n zwembad in de tuin. We kunnen vertrouwd raken aan het snorkelen en het ‘klaren’ al even oefenen voordat we half mei echt met de duikcursus beginnen. We hebben sinds dinsdag een nieuwe huisgenoot en die blijkt duikinstructeur te zijn, hij heeft ons meteen wat tips gegeven hoe we moeten klaren en hoe het masker en de snorkel op je hoofd moeten. Vrijdagavond met een aantal huisgenoten naar de ‘uni-bar’ geweest. Er speelde een goed bandje in de tuin van de bar en het was lekker druk met allemaal studenten. Het voordeel van die bar is dat we er binnen 10 minuten fietsen zijn in plaats van een taxi te moeten nemen naar de stad. Het nadeel van die bar is dat Robert en ik er niet zelf naartoe kunnen, aangezien we geen studenten op JCU zijn. We moeten dus altijd als ‘+ ones’ mee met onze huisgenoten (wat natuurlijk wel gezellig is!). Verder hebben we zaterdag weer een lekker rustig dagje gehad. Beetje schoongemaakt in huis en boodschappen gedaan. Zondagochtend ben ik wat fysiotherapie dingen gaan doornemen. Ik werd op vrijdag namelijk gebeld door een praktijk die ik aan het begin van mijn verblijf hier had benaderd of ik stage bij hem kon lopen. Dat kon niet omdat hij niet 5 dagen per week werkt, maar hij gaf wel aan dat als ik geen stageplek zou vinden, ik wel een dagje mee mocht lopen. Morgen om 10 uur ga ik dus meelopen bij zijn praktijk! Aangezien ik al 10 weken vrij weinig aan fysiotherapie heb gedaan probeerde ik het op zondagochtend weer even allemaal door te nemen. Niet alles is gelukt natuurlijk, maar al wel een groot deel. Super blij dat ik mag meelopen en kan zien hoe fysiotherapie in Australië is!!
Terwijl ik hiermee bezig was, had Robert een wedstrijd. Ook deze wedstrijd hebben ze gewonnen, en weer heeft hij gescoord. Gaat wel goed in dit team dus. Aangezien ik nog steeds geen werk heb gevonden en er ook niks beschikbaar is ben ik briefjes gaan ophangen in de supermarkt voor oppaswerk. ’s Avonds deze briefjes bij ons in de straat in de brievenbussen rondgebracht aangezien daar ook een aantal gezinnen met kinderen wonen. Hopelijk komt hier iets uit. Toen we van dit terugliepen naar huis, keken we naar de sterren en opeens riep Robert ‘ik ben gebeten’. Dus ik keek om me heen en zag een kleine slang liggen. Wij meteen naar huis gesneld en aan twee huisgenoten die uit Queensland komen gevraagd of ze mee kunnen komen om te kijken of deze slang giftig is of niet. Robert ging rustig zitten, want we hadden geleerd (bij de Billabong Sanctuary en Robert tijdens zijn First Aid training) dat als je gebeten bent je nooit in de stress moet schieten want dan zou het eventuele gif sneller door je lichaam verspreiden. Dankzij de identificatie van de huisgenoten kwamen we erachter dat het ‘maar’ om een baby centralian carpet python ging. Deze soort is niet giftig en als ze klein zijn schijnen ze nogal bijterig te zijn. Pfoee gelukkig goed afgelopen, was wel weer een avontuur op zich!
Liefs van ons
-
06 April 2014 - 13:30
Peter En Ellen :
Hoi lieve schatten,
Brrr, gelukkig weer een avontuur goed afgelopen. Wel eng hoor, durf ik nog wel jullie kant op? Ja natuurlijk wel, ik heb er erg veel zin in, maar ben toch blij met onze grote camper en dat er niemand in een tentje hoeft te slapen. Gelukkig was de slang nog te zien zodat de locals hem konden indentificeren.
Wat leuk voor je dat je morgen mee mag lopen bij die praktijk. Zul je vast veel van opsteken. Succes morgen.
Liefs van mij. -
06 April 2014 - 23:56
Louise Farlow:
Wat een belevenissen weer. Gelukkig geen probleem. Succes met het praktijk werk. -
06 April 2014 - 23:58
Peter:
En dit was een kleintje? Ik zou Papa of Mama slang niet tegen willen komen! Zijn er andere huisgenoten die wel eens zijn gebeten door een slang, of is dat "gewoon" daar? Afijn, ik neem mijn kaplaarzen mee als we die kant op gaan! :-)
Succes in de praktijk.
Papa -
07 April 2014 - 13:36
Ingrid:
Wel handig zo'n duikinstructeur. Zo te horen kunnen jullie het goed vinden met jullie huisgenoten!
Doe voorzichtig...liefs ingrid en jaap en kids -
10 April 2014 - 11:24
Dorothy:
Ik ben niet zo goed in 'reageren', maar vind ik fijn om jou blog te lezen. Leuk dat je vrijwilligers werk in het ziekenhuis heb gevonden, en ook dat je mocht meelopen in die praktijk.... misschien mag je dat toch vaker doen? En natuurlijk ben ik erg blij dat die slang niet een giftige was!
Liefs D
-
12 April 2014 - 08:07
Lisa:
Haha mooie titel ook voor de foto met de slang:' de dader'.
-
12 April 2014 - 17:46
Thomas En Alie:
Hi Robert en Danielle,
Wat een avonturen beleven jullie! Leuke en ook wel spannende verslagen, wij volgen alles op de voet. Danielle succes met het vinden van een baantje en wie weet wat een dagje meelopen in een praktijk nog oplevert, misschien toch nog een stageplek??
liefs van Thomas en Alie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
