Crocs and Mangroves

Lieve allemaal, een beetje later dan normaal, maar hier is weer een nieuw verhaal (hé dat rijmt :p)!

We hadden maar een kort weekje om aan onze scriptie en stage te werken. Op dinsdagavond nog een keer uitgeweest met het hele huis. Natuurlijk was dat ook weer gezellig. Donderdagavond was het dan zover, voor 10 dagen naar de Daintree! We keken er al een hele tijd naar uit. Weg van onze saaie computers en erop uit! Onze bus ging om 00:30, dus we hadden de hele avond om onze spullen in te pakken. Voor 10 dagen kleding en eten voor 1 persoon meenemen is best veel. Het eten voor 1 persoon moest mee, omdat we wisten dat Roberts eten betaald zou worden en ik dus zelf mijn eten moest meenemen. Best zware tassen hadden we: 21 kilo in de backpack, 12 in de rugtas en nog eens 8 in een losse tas. In de bus gelukkig wel wat kunnen slapen, om 6:00 uur ’s ochtends kwamen we in Cairns aan. Tijd dus voor een koffie en ontbijt. Helaas ging er vanaf Cairns geen bus naar ons hostel Crocodylus in de Daintree, waardoor we in Mossmann eruit moesten om te wachten totdat we door Robert’s begeleiders opgehaald zouden worden. Onze tijd hebben we gedooid door te lezen in een speeltuintje, daar konden we op een bankje liggen of schuilen onder een afdakje tegen de regen. Elk halfuur kwam er een treintje, volgeladen met suikerriet, op een klein spoortje voorbij. Om 3 uur (na 5 uur wachten) werden we door zijn begeleiders, Norm en Jock, en een collega-stagiaire (Guillaume uit Frankrijk) opgehaald. Het hostel is een prachtige plek midden in het regenwoud. De slaapplekken zijn hutjes met alleen een gaas als muur om de dieren buiten te houden, maar ondertussen ook voor frisse lucht te zorgen. We hadden gehoord dat Norm, Jock en Guillaume al een huisje hadden en dat we daar wel bij konden als we dat wilden. Prima dachten wij. Echter, aangekomen bij het hostel merkten we dat ze toch wel graag hadden dat wij een eigen kamer zouden nemen, omdat het best vol word in zo’n klein hutje. Wij hadden er helaas niet het geld voor om 10 dagen een eigen kamer te betalen dus het maakte ons niet zoveel uit dat het wat krapper zou worden. Gelukkig heeft Robert de afgelopen maanden goed zijn best gedaan op stage, waardoor het hoofd van de vakgroep die over het geld gaat, nog wel wat geld ‘over’ had om onze kamer te betalen. Totaal onverwachts kregen we dus een eigen kamer, erg luxe! Roberts eten werd ook voor 10 dagen betaald. We hadden besloten om de ene dag voor 2 personen eten te bestellen en de andere dag voor geen, zodat we dan samen onze meegenomen maaltijd konden eten. Perfect dus.
Het veldwerk waar we aan meededen was geregeld vanuit JCU en vanuit Earthwatch. Het onderzoek naar de mangroven werd geleid door JCU. Norm Is ‘de man’ op het gebied van Mangroves. Hij heeft zelfs een heel aantal soorten mangroves ontdekt dus hij weet er een heleboel vanaf. Er zijn in totaal zo’n 80 soorten mangroves, waarvan er 44 in Australië zijn. Jock is een PhD’er die zich dus aan het specialiseren is op het gebied van mangroves. Verder waren er nog 11 vrijwilligers van NAB (National Australia Bank) die via de organisatie Earthwatch meehielpen met het veldwerk. Dit was onderdeel van een project dat over natural capital gaat. Dit houdt in dat men aan ecosystemen en de functies die ze vervullen waardes toekennen. Op de eerste dag (zaterdag) hadden we ‘s ochtends een introductie. Er werd uitgelegd wat mangroves zijn (bomen die in het getijde gebied groeien, dus in zoet en zout water), welke functies ze vervullen voor het ecosysteem (bijv. veilige basis voor vissen om te groeien, filtratie van nitraten waardoor het koraal in de zee minder word aangetast) en wat het veldwerk in gaat houden. ’s Middags hadden we een ontspannende ‘cruise’ over de rivier met onze gids Mick. Deze gids was tevens onze vaarder voor de andere dagen op de rivier waarin we veldwerk uitvoerden. We hebben 2 slangen gezien, de common tree snake en de northern tree snake. Ze zijn allebei geel met zwart maar de common tree snake heeft nog een gele ring om zijn oog. Ook hebben we een stuk of 9 krokodillen gezien; een aantal kleintjes van 1 of 2 jaar oud, maar ook een hele oude van over de 100 jaar. Krokodillen kunnen erg oud worden, meer dan 200 jaar. Ze krijgen geen ziektes, en de enige vijand die ze hebben is de mens. Onze gids heeft een uitstekend oog voor de natuur. Hij weet veel af van mangroves en elke vogel spot hij wel. Hij zag zelfs een Blossom Bat (hele kleine vleermuis) van 10cm tussen de bladeren in een boom hangen. Dit was heel speciaal, want hij had zo’n vleermuis al in geen 2 jaar gezien!! Gaaf dus. Robert is natuurlijk gek van vogels en in onze 10 dagen in de Daintree heeft hij zo’n 20 nieuwe soorten gezien.
Ik vond de eerste dag in het regenwoud wel spannend, ik dacht dat we overal grote spinnen en slangen zouden zien rondom het hostel, maar neehoor het is bij 4 grote spinnen gebleven. Dus dat viel wel mee of juist tegen, want het is wel gaaf om wilde beesten te zien.
Er waren twee soorten veldwerk die uitgevoerd moesten worden. De eerste hield in dat we de bomen, die binnen een plot van 20 bij 20 meter vielen, moesten opmeten en moesten scoren op hun schade door de cycloon Ita, die er een maand geleden over was geraasd. Het waterpeil was op sommige plekken wel 8m gestegen door deze cycloon! De tweede hield in dat de hele rivierlijn, aan beide kanten werd gefilmd om ook daar de schade aan de mangroves te kunnen beoordelen. Deze videobeelden worden in frames van 1 sec geordend en kunnen dan beoordeeld worden zoals Robert dat bij de Brisbane rivier heeft moeten doen voor zijn stage. Het is wel belangrijk dat het hierbij droog is, zodat de apparatuur niet nat word. Helaas hadden wij een beetje pech met het weer. Er is in de laatste 10 jaar niet zoveel regen gevallen in deze tijd van het jaar (“droge” seizoen) als nu, en voor 2014 is er nu al 5 meter regen gevallen, wat normaal gesproken in een heel jaar valt. Het heeft de eerste dag alleen maar geregend, we waren dus doorweekt en erg vies van de modder in de mangroves. De tweede dag was het gelukkig een stuk beter en werd het zelfs zonnig aan het einde van de dag. We hadden daar alleen wel enorm veel modder wat het werken wat lastiger maakten. Aangezien we nu wisten wat we moesten doen, ging het gelukkig al een stuk efficiënter en hebben we lekker gewerkt. De nacht van maandag op dinsdag hadden we niet zo goed geslapen want een van onze buren snurkte zo hard en zo raar dat het leek alsof er een sissende slang in onze kamer was. Daar schrokken we wel even van, maar toen we ons hadden verzekerd dat het toch echt bij de buren vandaan kwam konden we slapen. Robert werd om 4 uur ’s nachts wakker van gestommel in onze kamer. Hij zag opeens onze buurvrouw door onze kamer lopen! Gelukkig liep ze al vrij snel weer de kamer uit. Ik werd toen ook wakker en we hoorde dat ze heel raar liep, als een zombie eigenlijk. Ze was dus aan het slaapwandelen, anders zou je niet zomaar een kamer in en uit lopen. Toen we de volgende dag tegen haar zeiden dat ze aan het slaapwandelen was (niet gezegd dat ze onze kamer ook binnenliep) zei ze ‘Neehoor ik ging gewoon naar de wc’. Ehm oke, de nacht erop maar onze zware tas voor de deur gezet (deur kon niet op slot) zodat ze niet binnen kon komen. Wel fijn dat we de volgende dag (dinsdag) een mangrove vrije dag hadden waarin we ’s ochtends wat aan stageresultaten en scriptie hebben gewerkt. Over mijn scriptie gesproken; ik heb een voldoende voor mijn scriptie dus ik kan ook weer verder werken gelukkig! Het was heerlijk weer met een zonnetje en zo’n 23° celsius. We hebben met Jock en Guillaume geluncht bij het strand en daarna lekker over het strand gelopen. Het klinkt wat gek, maar de krabjes hadden een heel mooi spoor van kleine poepballetjes gemaakt. De patronen die daardoor op het strand ontstonden waren echt prachtig. Robert en Guillaume hebben nog geprobeerd naar een eilandje te zwemmen, ze zijn halfverwege gekomen omdat er allemaal rotsen waren die hun weg belemmerde. We hebben ook nog een kokosnoot uit de boom gekregen en het kokosmelk heeft Robert daarna gedronken. Na deze ontspannende lunchpauze zijn we nog ijs gaan eten bij een biologische ijsmakerij. Onze favoriete smaak was ironbark met honey. Jock wilde daarna weer terug naar het hostel om wat te werken, wij wilden nog wel graag een stuk door het regenwoud lopen. Jock stelde dus voor dat we de auto wel mochten gebruiken en Robert was aangewezen om te rijden. Wel een uitdaging om voor het eerst na 4 maanden weer te rijden in een grote auto over relatief smalle wegen. De grootste uitdaging echter was het starten van de motor. Het was een automaat en we wisten pas dat het starten in de P-stand moest gebeuren toen we het handboek erbij hadden gepakt! 10 minuten later reden we dus weg. Het rijden aan de linkerkant van de weg was geen probleem. We zijn er inmiddels zo aangewend dat als we een film kijken waar ze rechts rijden we denken dat het ‘verkeerd’ is. Haha! We hebben een uurtje door het regenwoud over vlonders gelopen, helaas geen wilde dieren gezien. Maar wel prachtige grote bomen en tarzan slingertouwen. Precies zoals je verwacht in een regenwoud. Toen we weer terug bij het hostel kwamen begon het net te schemeren. Jock zei dat we ook nog wel naar het strandje 5km verderop mochten rijden als we dat wilden. Robert en ik wilden daar wel graag gebruik van maken. Ook al konden we de zonsondergang natuurlijk niet zien, het was nog steeds prachtig en we hebben er van genoten. Woensdag weer een dag in het veld met veel bewolking en af en toe wat regen. Dat was vooral erg vervelend met het invullen van de datasheets, want die werden dan nat wat het schrijven lastig maakte. We zaten wel in een heel leuk type mangrove bos (met Rhizophora soorten), we noemden het de jungle gym! Het zijn die bomen met heel veel wortels en waar de wortels soms al op 2 meter boven de grond beginnen te groeien. Hier konden we dus overheen lopen en klimmen. Het leukste was dan om te proberen om niet in de modder te stappen net zoals je vroeger bij apenkooien in de gymles niet op de grond mocht stappen. ’s Avonds de data weer op onze laptop ingevoerd en lekker vroeg gaan slapen. Donderdag zaten we weer in zo’n zelfde mangrove soort, maar waren de bomen zelfs nog groter!! Onze boot meerde bij een soort strandje aan, waarvan Mick zei dat daar regelmatig een grote krokodil ligt. Zoals te begrijpen was ik er niet zo’n fan van om eraf te stappen, maar gelukkig is alles goed gegaan. Op de terugweg in de auto nog een Cassowary (hele grote vogel) gezien langs de weg! Helaas hadden we geen tijd om een foto te maken, maar ook die kunnen we nu weer van ons lijstje afstrepen :) Inmiddels konden we wel goed merken dat het vermoeiende dagen waren waarin we constant bezig waren. We hadden niet eens de tijd om een boek te lezen. Vrijdag was ons laatste dagje veldwerk. Robert ging met Jock en 2 andere van NAB videobeelden (proberen te) maken en ik ging met de rest een nieuwe plot opzetten van een soort die nog niet in een bestaande plot zit. Op deze plek was het gelukkig een stuk minder modderig. Wel regende het erg veel. Tussen de bomen viel het nog redelijk mee, maar op de boot was het erg koud door de wind en koude regen. Het videoteam heeft over de hele dag maar een uurtje kunnen filmen omdat het te slecht weer was. Zaterdag was een veldwerkvrije dag, maar moest er wel voor gezorgd worden dat alle data werd ingevoerd. Ook moest het filmen van de rivier nog worden afgemaakt. Jock, Robert en ik hebben ’s ochtends het filmen afgemaakt. Wat een prachtige dag was het toen! Lekker in het bootje op de rivier een beetje foto’s maken en genieten van de zon. We genoten nog meer van de zon omdat we die al een paar dagen niet hadden gezien. Top dus. Rond 2 uur waren we daar klaar mee en gingen we kijken waar het NAB team was. Het NAB team ging namelijk naar cape tribulation en we wilden ze onderweg dus tegen komen. Gelukkig voor ons waren ze nog steeds op Cape Tribulation, waardoor wij er ook zijn geweest! Mooi strand en een mooi uitzicht over de zee. In de verte waren zelfs nog dolfijnen te zien!! Weer een stuk over het strand gelopen en ’s avonds gezellig met iedereen gegeten. Iedereen had een top 10 van zijn foto’s gemaakt en deze waren samengevoegd. Grappig om al deze foto’s achter mekaar te zien van de 10 dagen die we met z’n alle hadden meegemaakt. Het was een zeer geslaagde, uitdagende, leerzame ervaring die we hebben opgedaan!! En ik ben heel erg blij dat ik als vrijwilliger mee heb mogen doen.
Zondagochtend om 8:30 zijn we door Norm afgezet in Port Douglas waar onze bus naar Cairns vertrok. Om 13:00 vertrok onze bus vanuit Cairns naar Townsville en kunnen we nu terugkijken op een hele mooie tijd in de Daintree!

Veel liefs van ons